ถ้าแบ่งคนในโลกใบนี้ออกเป็นคนที่ล้มเหลวกับคนที่ประสบความสำเร็จ คุณคิดว่า คนแบบไหนมีมากกว่ากันครับ คุณคิดว่าคนที่จะประสบความสำเร็จได้ ต้องเป็นคนแบบไหน ต้องเป็นคนที่โชคดีเท่านั้น มันเป็นพรจากฟ้าที่ส่งลงมากับเฉพาะแค่บางคน และคงไม่ใช่เราแน่นอนที่จะโชคดีแบบนั้น หลายคนคิดอย่างงั้นใช่มั้ยครับ
“ไม่ผิดครับที่เราจะคิดแบบนั้น เพราะสังคมในปัจจุบันนี้จะเชิดชูเราก็ต่อเมื่อเป็นคนประสบความสำเร็จที่มีหน้ามีตาเท่านั้น แต่เมื่อเราทำผิดพลาด หรือไปไม่ถึงเป้าหมาย สิ่งที่เราทำจะถูกมองว่าเป็นความล้มเหลวทันที”
มีทั้งสายตาดูถูกและถ้อยคำที่บั่นทอนกำลังใจส่งมามากมาย จนไม่แปลกเลยครับ ถ้าคนที่ได้ชื่อว่าล้มเหลวจะหมดกำลังจนลุกขึ้นมาไม่ได้ง่ายๆ แต่หลายคนเคยคิดมั้ยครับ ว่าใครกันที่นิยามคำว่าล้มเหลว ทำไมเราต้องให้คำๆนั้นมากำหนดชีวิตของเราครับ ทั้งที่ความจริงแล้วชีวิตของเรายังคงมีทางเลือกอื่นๆมากมาย การล้มลงไม่ได้หมายความว่าเราจะต้องล้มไปตลอดชีวิต เพราะบางทีการล้มมันอาจจะเป็นการสอนให้เราก้าวต่อไปได้อย่างมั่นคงมากขึ้นก็ได้
ทางเลือกของคนเรา รวมถึงคนที่ถูกนิยามว่าล้มเหลวจึงไม่ได้มีเพียงแค่ทางเดียวครับ เราสามารถเลือกเดินทางอื่นๆได้อีกมากมายรวมถึงทางที่มีชื่อว่าการเริ่มต้นใหม่ อย่าปล่อยให้ความล้มเหลวจองจำคุณไว้ด้วยคำว่าไม่มีวันทำได้ต่อไปอีกเลยครับ ในเมื่อมันคือสิ่งที่ผ่านไปแล้ว ไม่ว่าที่ผ่านมาคุณจะเคยล้มลงมามากแค่ไหนแต่ในวันนี้มันเป็นอดีตไปแล้วครับ และคนที่ประสบความสำเร็จเขาจะเรียนรู้จากอดีตไม่ใช่เอาอดีตมาผูกติดเอาไว้และถ่วงชีวิตให้เดินถอยหลังลงคลองไปเรื่อยๆซึ่งมันไม่เกิดประโยชน์อะไรเลย
“ถ้ารู้สึกว่ายังไม่มีกำลังใจอยู่ดีก็ลองเปลี่ยนนิยายความล้มเหลวดูก็ได้ครับ ลองนิยามมันใหม่ว่าคุณยังพยายามไม่พอ นิยามแบบนี้เพื่อที่คุณจะได้ไม่รู้สึกโทษตัวเองว่าสิ่งที่ทำมันผิดไปซะหมดอย่างที่หลายคนพยายามทำให้คุณเข้าใจ ทั้งๆที่เสียงที่คุณควรจะฟังมากที่สุดไม่ใช่เสียงจากใครอื่นเลยครับ มันคือเสียงจากหัวใจคุณเองต่างหากที่คุณควรจะฟังมากสุด”
เปลี่ยนนิยามการล้มลงของคุณซะใหม่ ลืมคำว่าล้มเหลวซะ มันไม่มีคำนั้นอีกต่อไป ถ้าเป้าหมายของคุณยังไม่เร้าใจพอคุณก็สร้างเป้าหมายใหม่ ถ้าคุณออกนอกลู่นอกทางมากเกินไปก็นำความผิดพลาดในส่วนนั้นมาปรับปรุงแก้ไข ไม่เดินซ้ำในความผิดพลาดแบบเดิมๆอีก ลองดูสิครับ แล้วบางที คำว่าประสบความสำเร็จอาจจะอยู่ใกล้ตัวคุณมากกว่าที่คิดก็ได้